Ochotnicze Hufce Pracy to państwowa jednostka budżetowa nadzorowana przez Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, do której głównych zadań należy: wspomaganie systemu oświaty poprzez aktywizację społeczną, zawodową i ekonomiczną młodzieży, podejmowanie działań zmierzających do podwyższania kwalifikacji zawodowych lub przekwalifikowania, wspieranie inicjatyw służących przeciwdziałaniu bezrobociu i wychowaniu w procesie pracy, w tym organizowanie zatrudnienia oraz organizowanie międzynarodowej wymiany młodzieży.
OHP stwarzają młodzieży warunki do prawidłowego rozwoju społecznego i zawodowego, w tym szczególnie młodzieży defaworyzowanej, dla której wsparcie polega na budowaniu, organizowaniu i wspieraniu form wychodzenia z ubóstwa, bezrobocia i środowisk dysfunkcjonalnych.
Zdobywanie wykształcenia na zasadzie uczestnictwa w OHP jest jedną z dróg uzyskiwania wiedzy ogólnej i przygotowania zawodowego w ramach polskiego systemu oświaty. Pierwsza z wymienionych wyżej grup może w OHP kontynuować kształcenie ogólne i zdobywać kwalifikacje zawodowe. Każdego roku blisko 32 tysięce takich młodych ludzi zyskuje tego rodzaju pomoc w placówkach opiekuńczo-wychowawczych: centra kształcenia i wychowania, ośrodkach szkolenia i wychowania oraz hufcach pracy). Wszyscy będący w trudnej sytuacji materialnej otrzymują w trakcie pobytu w stacjonarnych jednostkach OHP nieodpłatnie nocleg, wyżywienie i całodobową opiekę wychowawczą.
OHP organizują naukę w nietypowych formach prawnych, umożliwiających jednocześnie realizację przygotowania zawodowego w trakcie pracy. Zatrudnienie i przygotowanie zawodowe uczestników OHP odbywa się na podstawie indywidualnych umów o pracę, na zasadach dotyczących pracowników młodocianych. Tym samym młodzież korzysta z przysługujących jej świadczeń socjalnych, a okres przygotowania zawodowego jest jej zaliczany do stażu pracy.